[أم مريم السنية]

من اطرف المواقف التى مررت بها:
وانا صغيرة كان عندنا مدرس عنيف وعصبى جدا وكنا جميعًا نخاف منه
وفى احدى المرات كنت جالسة فى الفصل اتحدث معهن عن هذا الرجل وكنت اقول لهن انى لا اخافه ابدًا وكنت جالسة فوق طاولة المقعد المخصصة للكتابة واجلس فى الصف الاول وظهرى للباب
وقولت فى اثناء كلامى بالحرف الواحد
"بقى انا اخاف من مستر .... ده، لا طبعًا مبخافش "
فصمتت صديقتى فجأة فاستدرت واذا به فى وجهى تمامًا فقال لى:
"متاكده انك مبنخافيش منى"
فرددت : "لا بترعب" و اجهشت بالبكاء